Stay away from the cabbage

Siedzę po turecku w fotelu obrotowym, na sobie mam bawełnianą koszulkę z długim rękawem, model rodem z Mrówki, nadruk w komiks z Władysławem Jagiełło, jem palcami kiszoną kapustę od której nie mogę się oderwać od piętnastu minut i tak sobie myślę, że ja to jednak dzieciak jestem.
I chyba już mi tak zostanie.
Nie dlatego, że noszę koszulki z komiksami i jem zepsuta kapustę.
Nie dlatego, że mam głupawi takie, że cały zakład drży w posadach.
Ale dlatego, że tak lubię, że nie potrafię wyobrazić sobie siebie wbijającej się każdego dnia w służbowy uniform, ulizany koczek i gustowne czółenka, pędzącą kłusem z aktówką pełną Bardzo Ważnych Dokumentów do Sądu Okręgowego dla Warszawy Pragi. Nie sprawiłoby mi najmniejszej przyjemności kupowanie zegarków od projektanta za osiemset nowych polskich ani wybieranie pomiędzy błyskotkami firmy Kruk.
Nie umiem.
Nie potrafię.
Nie chcę.
I dopóki będę miała wybór, kupię nowy śpiwór zamiast ściśle dopasowanej kiecki, a pracę skończę o szesnastej lub siedemnastej, zamykając za sobą drzwi, zapomnę że jestem pracownikiem.
Nie chcę spędzać swojego jedynego życia w sposób w jaki nie chcę go spędzać.

Czy to znaczy, że jestem wyprana z ambicji bo mam w rufie karierę? Bo przedkładam spokój nad wielkie i karkołomne wyzwania, polityczne żonglerki, układziki i flirciki zakładowe??
Bo marzę tylko o tym żeby w spokoju łapać te momenty, które są dla mnie ważne, te niespodziewane przełomy, impulsy, że albo teraz albo nigdy i dlatego za nic nie chcę mieć kredytu hipotecznego ani pracy po dwanaście godzin z urlopem pełnym wyrzutów sumienia, że nie ma mnie tam gdzie świat się wali. Jeszcze nie.


Tak sobie monologuję w związku ze zdziwieniem na kilku twarzach. A także chyba ze zmęczenia i wyeksploatowania energii na niepotrzebne czynności.
Poza tym boli mnie kręgosłup, a jak mnie boli kręgosłup to wszystkich dookoła boli moje marudzenie.
Oraz.
Siedząc w tym fotelu obrotowym po turecku, wsuwając kiszona kapustę muszę wyglądać jak kawałek zabawnego dzieciaka, w związku z czym jest mi bardzo przykro, że nie jestem subtelnym i delikatnym, romantycznym motylem. ;)

Muzyka będzie.

Co by państwo chcieli? Trzy akordy darcie mordy czy coś bardziej popowego?
To może po prostu fajny męski ktoś. Każdego grudniowego poranka poprzez słuchawki sączy mi do ucha, tym swoim GŁOSEM, wolę istnienia. Nieinwazyjnie, nieagresywnie, płynnie, skutecznie.